وقتی میدوی، تمام وجودم زمین زیر پایت میشود
عاشق فضای باز و آزادی...دوست داری بدوی و کسی هم مواظبت نباشه...میدوی و زیر چشمی ما رو نگاه میکنی تا دنبالت کنیم و تو فرار کنی. اونوقت ذوق میکنی و غش غش میخندی. وقتی برای اولین بار واسه سه چرخه بازی بردیمت پارک ملت، دلت میخواست با تمام سرعتی که میشه، حرکت کنی. بعد هم بدون سه چرخه، دویدی طوریکه ما هم مجبور شدیم پا به پا، دنبالت بدویم. همه جا رو امتحان کردی...سربالایی، سرازیری، چمنهای خیس پارک...با کودکیهای تو، ما هم دوباره کودک شدیم...
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی